Η λογική μου βίδα
στροβιλίζεται σε ξεκούρδιστο πιάνο.
Ως και τα αναλόγια βαρέθηκαν
να σηκώνουν το βάρος της μουσικής.
Καμπούριασαν
ως ένδειξη μουσικής πρωτοπορίας.
Είναι οι νότες που τιμωρούν με την σιωπή τους.
Είναι οι τοίχοι που νοσταλγούν βουβές ανακοινώσεις.
Είναι η εποχή που λησμόνησε το όνομά της
και δανείστηκε επώνυμες ανωνυμίες ...
©Lydia Lavda Drums Poetry
