Χρόνος...

Χρόνος

κοιμάται·

ξενυχτισμένος αλκοολικός

που τον έπιασαν τα ανικανοποίητα κενά του...

© Λυδία Λάβδα

(από την ποιητική συλλογή "Ιατρικό Ανακοινωθέν του κόσμου" 2001)

Αναζητείται...

Η γραφή μου·ξιπασμένη μύγα
πνίγεται σε ξινισμένο γάλα ευθύνης.

Πίνει πορφυρό αίμα ήλιων.

Περιπλανιέται σε θαλάμους

συντροφεύοντας άγρυπνες στιγμές.

Ξαποσταίνει κάποτε στον ώμο του Κουασιμόδου.

Ξεψυχάει από θρασύδειλο εντομοκτόνο κριτικής.

Αναζητείται...

© Lydia Lavda Drums Poetry 

Χορηγοί Θανάτου...

Είχα στα χέρια μου μια μανιταρένια βόμβα.

Την είχα βρει έξω απ' την Βουλή

καθώς έκανα τον απογευματινό μου περίπατο.

Την πέρασαν για παιχνίδι

αυτοί που την άφησαν δίπλα στα περιστέρια...

Θα ήταν φαίνεται οι ίδιοι παλιάτσοι

που έγιναν χορηγοί στον δικό μας θάνατο...

© Lydia Lavda Drums Poetry 1994

"Σχήματα Συνείδησης" εκδόσεις Ομπρέλα 1997

Ύπουλη Βελόνα...

Κάναμε κατάληψη στους εαυτούς μας,

διεκδικώντας το δίκιο αυτών που
το μετέτρεψαν σε άδικο.

Τυλίξαμε με πανώ τις υπεκφυγές
και στείλαμε τις σκέψεις σε
πολυδιαφημισμένα καλλιστεία.

Ποδοπατήσαμε την αλήθεια
σαν ένα μπάσταρδο,περιπλανώμενο κουτάβι.

Και η νίκη μας, πολύχρωμο μπαλόνι·
 έσκασε από το άγγιγμα
 ύπουλης βελόνας...

Lydia Lavda Drums Poetry (1994)

"Σχήματα Συνείδησης"-Εκδόσεις "Ομπρέλα 1997

http://sximatasinidisispoetry.blogspot.com

Άδεια Σκηνή...

Είδα ένα μικρό κορίτσι

να κάθεται σε ένα πεζοδρόμιο και να

κλαίει.

Το ρώτησα :"Τι τρέχει;"

και μου είπε:"Κλαίω για τον κόσμο".

Η ζωή είναι μια άδεια σκηνή

όταν η αγάπη...

όταν η αγάπη λείπει.

Γι' αυτό απλώς αγάπα οποιονδήποτε,

απλώς νοιάσου για οποιονδήποτε.

Αξίζει να γίνει...

Είδα μια γυναίκα να κάθεται στο δρόμο και να

γελάει με τρόμο

και την ρώτησα : "Τι τρέχει;"

και μου είπε:

Η ζωή είναι μια άδεια σκηνή

όταν η αγάπη...

όταν η αγάπη λείπει.

Γι' αυτό απλώς αγάπα οποιονδήποτε,

απλώς νοιάσου για οποιονδήποτε.

Αξίζει να γίνει...

© Lydia Lavda Drums Poetry

" Άδεια Σκηνή", εκδόσεις Αλεξίσφαιρο 1994

Ανάγκη...

Κλείστε τον κλιματισμό·

επείγουσα ανάγκη οξυγονούχου θάρρους...

Lydia Lavda Drums Poetry 2000

"Ιατρικό Ανακοινωθέν του Κόσμου" ποίηση 2001

Η Συγγνώμη του κόσμου...

Η Συγγνώμη ·

στοιβαγμένο χαρτομάντηλο

λικνίζεται σε πατώματα φθοράς.

Χαϊδεύει την λευκή σουπιέρα της γιαγιάς ενοχής

σε κρίση νοσταλγίας.

Από γέροντα ενδοιασμό

φυλακίζεται

σε κελί ανακούφισης...

© Lydia Lavda Drums Poetry 2001

http://iatrikoanakinothentoukosmou.blogspot.com

Ενεχυροδανειστήριο...

Άλλη μία τσαλακωμένη μέρα

καταχωριμένη στο αρχείο.

Αυθεντικές κραυγές

αμνημόνευτων ζητιάνων

ηχογραφούνται ζωντανά- ειδικά για απαιτητικούς.

Η άπλυτη γάτα· αντικλείδι

της ευήλιας φυλακής μας.

Μνήμες τυλιγμένες σε συσκευασία δώρου

ελπίδες ενοικιάζονται ανά ώρα

σε επιλεγμένα καταστήματα στον κόσμο.

...Η ζωή ενέχυρο στην ανυπαρξία...

Lydia Lavda Drums Poetry 1995

Σχήματα Συνείδησης 1997 (εκδόσεις Ομπρέλα)

Παιδικός Ήρωας...

Λαχανιασμένος ο Χρόνος

κρύβεται·

παιδικός ήρωας σε καταπακτές φόβων.

Μέσα του χιλιάδες οπτασίες τρέχουν·

ντοπαρισμένα άλογα

σε κούρσα παρελθόντος...

Lydia Lavda Drums Poetry

"Ιατρικό Ανακοινωθέν του Κόσμου" ποίηση 2001

Το βλέμμα μέσα μου...

Το βλέμμα μέσα μου

παγωτό χωνάκι με τριμμένο φυστίκι και σιρόπι ενοχών

λιώνει

στην πρώτη και όλας αχόρταγη δαγκωματιά.

Lydia Lavda Drums Poetry  

(ποιητ.συλλογή "ΙΑΤΡΙΚΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" 2001)

http://iatrikoanakinothentoukosmou.blogspot.com

Δελτίο Καιρού ...

Χιόνιζε σκέψεις εκείνη την μέρα.

Μερικές απ' αυτές σκέπασαν το περβάζι μου...

Πολλοί τις πέρασαν για απλό χιόνι

και έφτιαχναν απρόσωπους χιονάνθρωπους.

Άλλοι πάλι που κατάλαβαν τι συνέβαινε,

έσπευσαν να φέρουν τον ήλιο

για να τις αποτελειώσει.

Το δελτίο καιρού ανέφερε

πτώση της κακοκαιρίας

και άνοδο της θερμοκρασίας.

Και όμως...

Μια καρδιά βρέθηκε κοκκαλωμένη το επόμενο πρωινό.

Ηταν μια ζεστή μέρα...

Lydia Lavda Drums Poetry (1994)

http://sximatasinidisispoetry.blogspot.com

Με μία διάθεση φωτός...

Όχι, δεν θα ντυθούν οι ώρες

με ενδύματα σιωπής.

Δεν θα επαναπαυτούν

κάτω από σκιερά

καλυβόσπιτα θλίψης.

Τιμωρημένο παιδί το όνειρο

θα τρέξει

με πατίνι ελπίδας σε λασπωμένους χωματόδρομους·

τότε ο θυμός, μαγκούφης γέρος

θα χαϊδέψει το βλέμμα του γέλιου

πεθαίνοντας κοσμοβριθής.

Ας μείνει στην ακτή

η θέληση απόψε...

Έτσι, με μια διάθεση φωτός...

 Lydia Lavda Drums Poetry 

http://www.iatrikoanakinothentoukosmou.blogspot.com

Ταρίχευση

Ταξιδεύω στις ψυχρές συνειδήσεις.

Η ψυχή μου ταριχευμένη μέσα σε βρόμικο κουτί.

Δημιουργώ θρύλους και ψευδαισθήσεις.

Μένω άφωνη από τις τόσες φωνές που υπάρχουν

γύρω μου.

Γίνομαι ηθοποιός σε ένα δράμα που σκηνοθέτησαν

άλλοι.

Γίνομαι αφηγητής ιστοριών που έζησαν άλλοι.

Γίνομαι στρατιώτης στον πόλεμο που άρχισαν άλλοι.

Lydia Lavda Drums Poetry (1994)

http://adiaskinipoetry.blogspot.com

Ιατρικό Ανακοινωθέν του Κόσμου

"Κρυολόγησε η σιωπή των καιρών
και βήχει κακοήθειες ·
άμεσος κίνδυνος μόλυνσης..."




Lydia Lavda Drums Poetry

http://iatrikoanakinothentoukosmou.blogspot.com

Οικονομία θανάτου

Όταν πεθάνω, ο τάφος μου δεν θέλω να είναι σκαλιστός,

ακριβός,

κατασκευασμένος από θανάτους ζωντανών.

Ίσως, γιατί αν είναι έτσι,μπορεί να μην αναστηθώ ποτέ,

φοβούμενη το κόστος.

Lydia Lavda Drums Poetry   (Σχήματα Συνειδησης 1997)

http://sximatasinidisispoetry.blogspot.com

Κατερίνα Μάνα

Χιονίζω τον γρουσούζη τοίχο ∙
έσχατη προφύλαξη από την υγρασία της λύπης.
Με το άναρχό σου λεμφοκύτταρο
συνομιλώ.
Δύο είδωλα
χορεύουν σε καθρέπτη που ψυχορραγεί...
Μορφή
λυχνάρι σε πάγκο παλαιοπώλη
κυριακάτικος ήχος φυσαρμόνικας
κρύσταλλο φυλαγμένο σε βιτρίνα θυμού.
Κορυφή ∙ αγκάλιασες την πτώση μου...
'Εκτοτε αιωρούμαι.

Ηχογράφημά μου∙
Κατερίνα. Μάνα.

© Lydia Lavda Drums Poetry

http://lydialavdaalexisfero.blogspot.com

Ύπουλη Βελόνα

Κάναμε κατάληψη στους εαυτούς μας,
διεκδικώντας το δίκιο αυτών που
το μετέτρεψαν σε άδικο.

Τυλίξαμε με πανώ τις υπεκφυγές
και στείλαμε τις σκέψεις σε
πολυδιαφημισμένα καλλιστεία.

Ποδοπατήσαμε την αλήθεια
σαν ένα μπάσταρδο,περιπλανώμενο κουτάβι.

Και η νίκη μας, πολύχρωμο μπαλόνι·
 έσκασε από το άγγιγμα
 ύπουλης βελόνας...


Lydia Lavda Drums Poetry (1994)

"Σχήματα Συνείδησης"-Εκδόσεις "Ομπρέλα 1997

http://sximatasinidisispoetry.blogspot.com

Κουρασμένα αναλόγια

Η λογική μου βίδα

                           στροβιλίζεται σε ξεκούρδιστο πιάνο.

Ως και τα αναλόγια βαρέθηκαν 

                                  να σηκώνουν το βάρος της μουσικής.

          Καμπούριασαν 

          ως ένδειξη μουσικής πρωτοπορίας.

         Είναι οι νότες που τιμωρούν με την σιωπή τους.

         Είναι οι τοίχοι που νοσταλγούν βουβές ανακοινώσεις.

         Είναι η εποχή που λησμόνησε το όνομά της

                                      και δανείστηκε επώνυμες ανωνυμίες ...

©Lydia Lavda Drums Poetry

http://lydialavdadrums.blogspot.com
http://iatrikoanakinothentoukosmou.blogspot.com

Συνείδηση

Και η συνείδηση·
κυνηγετικό σκυλί
γονατίζει στον αφέντη του...




©Lydia Lavda Drums Poetry

Photo by Zen Sutherland

http://lydialavda.literature.blogspot.com

Σερπαντίνες Θανάτου

Oρειβάτης σε κερί που φλέγεται.

Τίποτα δεν κινεί το όνειρο.

Βουή...

Δίδυμα δάκρυα πέφτουν στο χώμα.

Μετάγγισαν την είδηση

στην ύστατή μου φλέβα.

Ό,τι απέμεινε...

Πορφυρές σερπαντίνες θανάτου...

Κάπου εκεί στην Παλαιστίνη

σκορπίζεται η τέφρα της Ιστορίας.

©Lydia Lavda Drums Poetry 2009

http://iatrikoanakinothentoukosmou.blogspot.com

Ανταρσία...

Οι λέξεις κάνουν ανταρσία
αναζητώντας την ειλικρίνειά τους...
"Rebellion...
Words rebel, searching for their Honesty... "
©Lydia Lavda Drums Poetry

http://lydialavdapoetry.blogspot.com